Çok hayal kuranlardan mısınız? Ya da ‘Çoktan unuttum hayal kurmayı’ diyenlerden mi?
Hayal kurmak çocuksu gelir mi size..Hayatta içten bir şekilde; sahiden bir şeylerin
gerçekleşmesini istemek, oldukça doğal ve sağlıklı insan olduğumuzu göstermez mi
aslında..Bizler hayatta var olabilmeyi beklentilerimizle, niyetlerimizle , hayallerimizle,
hedeflerimizle bütünleştirip o yolda yürürüz. Zaman zaman önümüze engeller çıkabilir, bizim
durmamız, bazen uzun süreli soluklanmamız bazen de yolun yönünü değiştirmemiz
gerekebilir tüm bu karşılaştıklarımız karşısında. Peki, yine de yola aynı niyetle devam
edenlerimiz ne kadardır sizce. ’’Burada tıkandı ‘’ deyip neleri yarıda bıraktık, ya da ‘’Eğer O
bana bunu yapmasaydı ben böyle davranmazdım’’ diyerek farklı nedenler sunduk. Başka bir
örnek: Diyelim ki; hep bir tasarımcı olmayı istediniz çocukluğunuzdan beri. Hayal kurdunuz,
büyüyünce yapmak istediğiniz mesleği çoktan kurgulayıp niyetine girmiştiniz… Hayat şartları,
sizi farklı durumlara yöneltti ve siz istediğiniz bölümde okuyamadınız ya da o istediğiniz
tasarım okuluna/kursuna gidemediniz.Dolayısıyla da;kiminle iki laf etmeye kalksanız iyi bir
tasarımcı olmanıza; ya erken bebek beklediğiniz müjdesi ya da eşinizin aslında bu konulara
çok da sıcak bakmayışı gibi durumlar engel olmuştur kısa süreli de olsa..Hatta o sene
ekonomideki dalgalanmaların okul fiyatlarına oldukça olumsuz yansıması,bulunduğunuz
şehirde ya da ilçedeki gideceğiniz kurumların evinize mesafesiyle ilgili sayısız neden
sunabiliyorsanız siz de gerçekten bu NİYETE GİRMEYENLERdensiniz..
Ne alakası var dediğinizi duyar gibiyim bunu bilmek belki bir şeylere geç kaldığımızla ilgili bizi
biraz olumsuz bir ruh haline sokmuş olabileceği ihtimaline karşı şu noktayı da
atlamayalım..Hiçbir şey için hiçbir zaman geç değildir eğer bir sağlık sorununuz yoksa şükür..
Evet niyet etmek o işe başlamak elbette cesaret gerektirir,sabır gerektirir..Zaman zaman
esneklik de gerektirir hayatta her istediğimiz her zaman olmaz evet engeller çıkabilir ama
esas olan bu engelleri nasıl gördüğümüzdür:vazgeçmek için ‘köprüden önce son çıkış ‘butonu
mu yoksa ‘bu durumdan nasıl çıkabilirim’ sorusunu sorarak yeni aksiyon için önlemler alarak
mı?
Zaman zaman birçoğumuz hedeflerimizden hayallerimizden uzaklaşıp umutsuzluğa kapılırız,
hiçbir şeyin yolunda gitmediğiyle ilgili düşüncelerimizi güçlendirir dururuz fakat cümleye
dikkat! Bunu kim yapar. Elbette ki biz ta kendisiyiz. Kurduğumuz cümleler bizi dinliyor. Yani
siz ne kadar çok yapamam edemem diye cümle kurarsanız o oranda bu durumun
imkânsızlığıyla ilgili inancınız artacaktır. Dolayısıyla gelin bugünden itibaren ağzımızdan çıkan
cümlelere dikkat edelim. Daha fazla ‘yapabilirim, deneyebilirim’ kelimelerini kullanalım. Bu
bir güçtür inanın. Zihnimiz söylediğimiz her cümleyi uygulamaya hazır bekler doğruluğunu ya
da yanlışlığını sorgulamadan..Bunu deneyimlediğinizde; aklınıza bir durumla ilgili olumsuz bir
his ya da düşünce geldiğinde zamanla nasıl bertaraf edildiklerini de göreceksiniz..Şimdiden
kolay gelsin..
İyi haftalar.
